Sprawy otwarte

 Zmiana § 32 ust. 4
„Orzeczenie powinno zawierać wszystkie symbole przyczyny niepełnosprawności, bez względu na stopień ich wpływu na zaburzenie funkcji organizmu”. Wpisanie wszystkich jednostek chorobowych do orzeczenia spowoduje większą wiedzę przyszłych pracodawców o możliwościach i predyspozycjach bądź ograniczeniach osoby  niepełnosprawnej.

Zmiana § 32 ust. 4
Obecnie orzeczenie może zawierać max. 3 symbole chorobowe i to tylko te, które są na poziomie stopniu niepełnosprawności. Tak więc osoba niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym nie będzie miała wskazanego zespołu chorobowego, który w niej występuje na poziomie lekkim. Skutkuje to tym, że np. ON ze stopniem umiarkowanym i jednostką 02-P, nie będzie miała przykładowo wpisu 01-U (bo ten jest na poziomie lekkim) – pracodawca zatrudniający taką osobę uzna więc, że ma ona tylko chorobę psychiczną ale znajduje się w tzw. normie intelektualnej i potrafi czytać i pisać – a osoba taka nie będzie miała takich umiejętności. Podobnie może być z ON w której orzeczeniu nie będzie wpisu 06-E, pracodawca zatrudniając ją nie będzie miał pojęcia, że może się spodziewać napadów epileptycznych itp., itd. Przykłady można mnożyć.

Interesariuszami działań są osoby niepełnosprawne, ubiegające się o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

W dniu 8 marca 2021 roku złożyliśmy petycję->> do pana Pawła Wdówika, Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych. Zwróciliśmy się także o wsparcie do posłów z regionu (po jednej osobie z każdej partii). Po trzech miesiącach otrzymaliśmy odpowiedź. Można ją przeczytać tutaj->>. Na najbliższym spotkaniu Forum Dobrego Prawa (2-3 grudnia 2021 roku) omówimy otrzymaną odpowiedź i podejmiemy decyzję o dalszych działaniach w tej sprawie.

Data aktualizacji: 22.11 2021

Świadczenie pielęgnacyjne (w 2021 roku wynosi 1971 zł) przysługuje w polskim systemie zabezpieczenia społecznego rodzicom dzieci z niepełnosprawnościami rezygnującym z pracy zarobkowej na rzecz zapewnienia im stałej opieki. Podstawowym warunkiem pozwalającym uzyskać prawo do świadczenia pielęgnacyjnego jest rezygnacja z zatrudnienia. Mowa jest nie tylko o zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę, ale o każdej formie zarobkowania (każdy rodzaj umowy, w tym umowy cywilno-prawne). Jednak kwota świadczenia pielęgnacyjnego, nawet w połączeniu z innymi zasiłkami lub rentą, nie gwarantuje utrzymania się rodzica i dziecka z niepełnosprawnością na odpowiednim poziomie. Mało tego, oznacza tak naprawdę życie w biedzie. Dużą część rodziców deklaruje gotowość do podjęcia zatrudnienia w niepełnym wymiarze godzin lub na podstawie umowy cywilno-prawnej, ale nie mogą tego zrobić bez utraty świadczenia. I to należy zmienić.

Dlaczego osoba sprawująca opiekę nie może podejmować zatrudnienia? Zwłaszcza uwzględniając specyfikę opieki nad osobami z niepełnosprawnościami oraz szereg możliwości elastycznych form wykonywania pracy zarobkowej? Aby państwo efektywnie wspierało takie rodziny i osoby z niepełnosprawnościami, należy stworzyć nowe, elastyczne formy wsparcia. Obecny system interwencji oraz wsparcia osób z niepełnosprawnościami  nie gwarantuje zaspokojenia finansowych potrzeb opiekunów tj. zapewnienia godziwego ekwiwalentu za rezygnację z zatrudnienia. Należy zatem wprowadzić swoisty „montaż finansowy” i zmienić paradygmat przyświecający zasadzie warunkującej otrzymywanie świadczenia pielęgnacyjnego. Paradygmatem jest tutaj płacenie za rezygnację z zatrudnienia na rzecz opieki, a powinno być płacenie za opiekę.

Bezpośrednimi interesariuszami działania są rodzice dzieci z niepełnosprawnościami, pobierający świadczenie pielęgnacyjne.

W dniu 26 sierpnia 2021 roku zostało wysłane do min. Pawła Wdówika, pełnomocnika rządu ds. osób z niepełnosprawnościami, opracowanie opisujące analizę stanu faktycznego, wyniki przeprowadzonych badań oraz wnioski i rekomendacje zmian przepisów dot. zasad przyznawania zasiłku pielęgnacyjnego. Z materiałem można zapoznać się pod tym linkiem->>.

Praca nad materiałem objęła:

• 29 marca 2021 roku spotkanie on-line z grupą ds. tematu (przygotowanie tematu i poprowadzenie z dyskusją),
• opracowanie ankiety badania wśród rodziców – link 
• przeprowadzenie badania i podsumowanie wyników (raport), maj 2021
• opracowanie materiału merytorycznego podsumowującego prace i propozycji pisma (lipiec-sierpień).

Długo czekaliśmy na odpowiedź (o którą przypominaliśmy się telefonicznie i mailowo). W dniu 10 stycznia zwróciliśmy się do MRiPS w trybie dostępu do informacji publicznej o informację nt. sposobu procedowania naszego postulatu. A następnego dnia, czyli 11 stycznia, otrzymaliśmy odpowiedź. Można ją przeczytać pod tym linkiem->>. Jednak ta odpowiedź nas nie satysfakcjonuje. Poza opisem już funkcjonujących rozwiązań, o których zmianę wszak wnioskowaliśmy, poinformowano nas o tym, że „ewentualne wprowadzenie zmian w warunkach przyznawania świadczeń opiekuńczych będzie możliwe do zrealizowania po wcześniejszym uregulowaniu kwestii podstawowej dla kształtu systemu świadczeń opiekuńczych, tj. realizacji ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego w oparciu o zreformowane orzecznictwo o niepełnosprawności”. Zastanawiamy się teraz nad tym, jak zareagować.

Data aktualizacji: 17.01.2022

W mijającej perspektywie finansowej (2014-2020) województwo kujawsko-pomorskie rozszerzyło mechanizm RLKS (Rozwój Lokalny Kierowany przez Społeczność) na tereny miast. W efekcie powołane zostały Lokalne Grupy Działania w siedmiu miastach: Bydgoszcz, Toruń, Włocławek, Grudziądz, Brodnica Inowrocław i Chełmno. Na bazie doświadczeń pierwszych lat funkcjonowania tego rozwiązania  chcemy wypracować rekomendacje koniecznych zmian w systemie.

Bezpośrednimi interesariuszami działania są Stowarzyszenia LGD działające w miastach i ich członkowie, a pośrednimi – organizacje pozarządowe, które korzystają z grantów dystrybuowanych przez miejskie LGD.

Pierwsze spotkanie zespołu odbyło się w środę 17 marca 2021 roku. Ustaliliśmy sposób zbierania danych i przebieg badania, którego głównym zadaniem jest zestawienie idei stojącej u podstaw RLSK z jej realizacją siedmiu miejskich LGD w naszym regionie. Chcieliśmy zweryfikować efektywność wykorzystania środków i działań miejskich LGD, określić realne zaangażowanie osób i podmiotów zrzeszonych w LGD w kierowanie rozwojem lokalnym, a także ocenić na ile LSR rzeczywiście definiuje i programuje rozwój lokalny. W efekcie powstał materiał, z którym można się  zapoznać tutaj->>. Nasze stanowisko w sprawie miejskich LGD wyrazimy w trakcie konsultacji nowego regionalnego programu operacyjnego na lata 2021-2027.

data aktualizacji: 29 lipca 2021 roku

Celem działania jest taka zmiana regulaminów otwartych konkursów ofert na realizację zadania publicznego, ogłaszanych przez samorządy na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, aby możliwe było przeznaczenie określonej części dofinansowania na rozwój instytucjonalny organizacji pozarządowych.

„Badanie kondycji trzeciego sektora i sytuacji wolontariatu w województwie kujawsko-pomorskim” (31.10.2019) pokazuje, że wśród odczuwalnych problemów organizacji w regionie jest trudność w zdobywaniu funduszy lub sprzętu niezbędnego do prowadzenia działalności organizacji, a wśród głównych potrzeb organizacji jest wzmocnienie zaplecza organizacyjnego. Przykładowo, w codziennej pracy organizacji wykorzystywany jest bardzo często prywatny sprzęt osób zaangażowanych (komputery, drukarki, itp.). Kolejną barierą często wymienianą przez organizacje są braki w zakresie warunków lokalowych. W projektach stanowiących podstawowe źródło finansowania działań organizacji, rzadko pojawia się możliwość zakupu sprzętu, remontu pomieszczeń, czy szerzej – sfinansowania działań wzmacniających organizacje instytucjonalnie. Organizacje z mniejszym lub większym powodzeniem pozyskują środki na swe działania merytoryczne, natomiast sfera ich rozwoju sprzętowego, lokalowego, osobowego pozostaje wysoce niedoinwestowana.
Przeznaczenie określonej części dofinansowania na rozwój instytucjonalny organizacji pozarządowych jest z powodzeniem stosowane w kilku programach dotacyjnych na poziomie ogólnokrajowym. Programem umożliwiającym tego rodzaju wydatki jest Fundusz Inicjatyw Obywatelskich (możliwość przeznaczenia 20% dotacji na działania wzmacniające NGO pod względem instytucjonalnym) oraz Program Rozwoju Organizacji Obywatelskich, do którego NIW CRSO przeprowadził w 2019 roku pierwszy nabór. Jednak konkurencja jest tak duża, że otrzymanie dotacji staje się praktycznie nierealne. Możliwość finansowania niektórych kosztów związanych z rozwojem instytucjonalnym dają (niezależnie od kosztów pośrednich) dotacje Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (nakłady na nabycie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz wyposażenia; koszty ich najmu, dzierżawy lub leasingu; koszty remontów, adaptacji i modernizacji pomieszczeń). Wsparcie instytucjonalne organizacji pozarządowych umożliwiają także dotacje z Programu Aktywni Obywatele 2014-2021, finansowanego w ramach Funduszy norweskich i Funduszy EOG. Jadnak obszar tematyczny ww. funduszy oraz ich ogólnokrajowy charakter praktycznie wykluczają ze wsparcia m.in. niewielkie organizacje działające lokalnie bądź regionalnie.
Sugerujemy, aby mechanizm przeznaczania określonej części dofinansowania na rozwój instytucjonalny organizacji pozarządowych został wprowadzony do regulaminów otwartych konkursów ofert na realizację zadania publicznego, ogłaszanych przez samorządy na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Organizacja, która otrzyma środki publiczne, określony procent dofinansowania będzie wówczas mogła przeznaczyć na swój rozwój instytucjonalny, dzięki temu jeszcze lepiej i jeszcze sprawniej realizować zadania publiczne określone w ustawie o pożytku publicznym. Przykładowe wydatki związane ze wsparciem instytucjonalnym to: zakup sprzętu (np. komputerów, kamer, rzutników multimedialnych), szkolenia personelu (w zakresie związanym z realizowanym zadaniem publicznym), doposażenie lokalu (np. konieczny remont, dostosowanie do potrzeb osób ze szczególnymi potrzebami, modernizacja pomieszczeń).

Interesariuszami działań są organizacje pozarządowe działające na terenie województwa kujawsko-pomorskiego oraz instytucje publiczne organizujące konkursy ofert w regionie.

Aby sprawdzić, na ile nasz pomysł jest możliwy do wdrożenia, zleciliśmy opracowanie opinii prawnej. Można się z nią zapoznać pod tym linkiem->>.  Wynika z niej, że w samorządowych konkursach ogłaszanych na podstawie ustawy o pożytku przeznaczenie części dotacji na rozwój instytucjonalny organizacji jest mocno ograniczone. Możliwość ta sprowadza się bowiem do zakupu usług i sprzętu bezpośrednio związanych z realizacją danego zadania publicznego i niezbędnych do jego realizacji. Nie ma więc możliwości finansowania tych potrzeb, które z danym zadaniem są niezwiązane lub tylko pośrednio.
Autor opinii sugeruje zmiany w ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, polegające na wprowadzeniu zapisu o wsparciu instytucjonalnym expressis verbis, co pozwoli na wyprostowanie sprawy. Podaje też przykłady z województwa opolskiego – regrantingu na rozwój instytucjonalny. To całkiem ciekawe podejście, które pozwala niejako obejść domniemany z zapisów ustawy o pożytku zakaz bezpośredniego finansowania kosztów rozwoju instytucjonalnego organizacji przez JST.

Podjęliśmy decyzję o podjęciu działań zmierzających do wprowadzenia takiej zmiany ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, która umożliwi realizację naszego postulatu. Opracowaliśmy tekst propozycji->>. O jej której zaopiniowanie zwróciliśmy się m.in. do Krajowej Rady Działalności Pożytku Publicznego, konwentu wojewódzkich RDPP oraz do OFOP-u.

Z opinią OFOP można zapoznać się tutaj->>. Otrzymaliśmy także zaproszenie do udziału w spotkaniach RDPP (1 września) oraz Konwentu (28 września). Wzięliśmy w nich udział. Członkowie obu gremiów pozytywnie odnieśli się do naszych propozycji. Zwrócili uwagę, że „od dłuższego czasu” trwają prace nad nowelizacją rozdziału 2 ustawy o pożytku i wprowadzenia możliwości przeznaczania określonej części środków dotacji na rozwój instytucjonalny. Te zmiany mają „wkrótce” trafić do konsultacji społecznych.

Ale my nie chcemy czekać. Na grudniowym spotkaniu Forum Dobrego Prawa (2-3 grudnia 2021 roku) ustaliliśmy, że petycję skierujemy bezpośrednio do Prezesa Rady Ministrów. W gronie członków Zespołu wypracowaliśmy tekst->>, który został złożony 17 lutego 2022 roku jako petycja do premiera Mateusza Morawieckiego. O wsparcie tej inicjatywy zwróciliśmy się też do reprezentującej nasz region posłanki Anny Gembickiej, która jest członkinią Komitetu do spraw Pożytku Publicznego.

Data aktualizacji: 17.02.2022