Darowizny nie są naturalną formą wspierania aktywności społecznej, a samą filantropię „skanibalizowały” regulacje prawne dotyczące przekazywania – na rzecz organizacji o konkretnym statusie prawnym – 1% podatku. Naszym marzeniem jest doprowadzenie, w dalszej perspektywie niż działanie opisane w niniejszym Planie, do zmiany postaw obywateli na filantropijne, gdzie postawa filantropijna jest „trendy”, tzn. każdy obywatel za naturalne uznaje przekazywanie wsparcia finansowego podmiotom społecznym na ważne dla tego obywatela cele, co oznacza, że postawy takiej nie utożsamia się ani z naiwnością, ani z cwaniactwem, ani z obciachem. Aby postawa filantropijna uznana została powszechnie za właściwą, a wręcz naturalną, potrzebne są działania w kilku obszarach i w różnych formach: (a) działania edukacyjne („edukacja od przedszkola do starości”), w tym także edukacja wśród organizacji III sektora; (b) działania upowszechniające (w formie kampanii społecznych, promocji dobrych praktyk); (c) działania lobbingowe na różnych szczeblach władzy służące zmianom regulacji prawnych i programów społecznych; (d) realizacja programów grantowych zorientowanych na wspieranie inicjatyw profilantropijnych itp.

W niniejszym Planie Działania koncentrujemy się na jednym, wąskim aspekcie zagadnienia – wprowadzeniu rozwiązań prawno-skarbowych o charakterze ulgi podatkowej dla przekazujących darowizny, co ma być dodatkową zachętą i narzędziem w budowaniu pozytywnych postaw, o których mowa powyżej. Mimo, że jest to tylko niewielkie działanie w kierunku budowania tych postaw, ma ono ważny aspekt edukacyjny wskazujący, że przekazywanie darowizn (=aktywność filantropijna) jest popierane przez strukturę i mechanizmy prawne państwa, jak też, że każda darowizna, nawet niewielka, ma znaczenie – każdy może być filantropem, a podkreśleniem znaczenia jego aktywności w tym zakresie jest ulga podatkowa.

Obecnie darowizny na cele publicznie i społecznie promowane są m.in. poprzez ulgę podatkową, z której korzysta się w deklaracji rocznej. Odliczeniu od podstawy opodatkowania (dochodu) podlegają darowizny na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandia, Liechtenstein, Norwegia), prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele. Odlicza się kwotę faktycznie dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwotę stanowiącą 6% dochodu darczyńcy. Limit jest wspólny z odliczeniami z tytułu darowizn na cele kultu religijnego oraz honorowego krwiodawstwa. Kwestie te reguluje art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („ustawa PIT”).